สถานประกอบการควรมีมาตรฐานการบริการด้วยหัวใจ
เมื่อคืนเราไปกินข้าวที่ Olive Garden แม่ของฉันอายุ 79 ปี ตัดสินใจนั่งที่มุมโต๊ะ ซึ่งเธอรู้สึกสบายมากขึ้นเพราะมีพื้นที่เปิดโล่ง เผื่อเธอต้องลุกไปไหนมาไหนระหว่างทานอาหารเย็น และอาหารที่สั่งของเรามาถึงแล้ว เมื่อฉันกำลังพูดอยู่กับลูกที่อายุ 15 ปีที่อยู่ตรงหน้า ขณะนั้นเมื่อฉันหันไปทางซ้ายเพื่อตรวจดูแม่ของฉัน ฉันต้องแปลกใจมากที่เห็นพนักงานเสิร์ฟของเรา Susie กำลังตัดสเต็กให้แม่ของฉัน ฉันทึ่งมาก!!!
ฉันขอบคุณเธอทันที และคำตอบของเธอคือ “ไม่มีปัญหา ไม่เป็นไรค่ะ ฉันก็มีปู่ย่าตายาย และฉันรู้ว่า มันเป็นอย่างไร” ใจฉันเอ่อล้นไปด้วยความกตัญญูของเธอ และดวงตาของฉันก็เต็มไปด้วยน้ำตา ขณะนั้นเธอก็ถามแม่ของฉันว่า “นี่ใช่ไหมค่ะ ตกลงให้ฉันตัดชิ้นนี้ให้คุณมากกว่านี้นะ” เธอยืนอยู่ที่ตรงนั้นและหั่นเนื้อเป็นชิ้นเล็กๆ เป็นเวลา 3 นาที
แม่ของฉันจะหันมามองที่ฉันด้วยรอยยิ้ม ในขณะที่ฉันก็ยิ้มตอบเธอ ฉันแน่ใจว่า ผู้จัดการของเธอคงรู้ดีแน่ๆ ว่า เธอทำอะไรไป ฉันแสดงความขอบคุณต่อเธอ และบอกผู้จัดการร้านว่า หัวใจของเธอเต็มด้วยความห่วงใยและความเห็นอกเห็นใจ แต่นายจ้างไม่ได้สอน เธอทำด้วยใจของเธอเอง เธอสมควรได้รับคำชมเชย
และนี่ควรจะเป็นที่ยอมรับในการก้าวไปอีกขั้น ในการบริการด้วยใจแบบเธอ ซึ่งทุกวันนี้สถานประกอบการหลายแห่งยังขาดอยู่อีกมาก และ Susie สมควรได้รับการยอมรับ!
Credit : Yolanda Palacios, Weird, Fantastic and Ood Things - Sara Weily
Comments